Wprowadzenie w Misterium Paschalne cz. V
W piątą niedzielę Wielkiego Postu zapraszamy do zapoznania się z kolejnym artykułem dotyczącym Misterium Paschalnego. Prezentowany tekst odnosi się do drugiej części Wigilii Paschalnej – Liturgii Słowa. Przeprowadza przez kolejne czytania ze Starego i Nowego Testamentu aż do radosnego śpiewu Alleluja i Ewangelii o Zmartwychwstaniu Pana.
WIELKA NOC – NOC PASCHALNA
Liturgia słowa
Po odśpiewaniu Orędzia Paschalnego następuje Liturgia słowa. Tej nocy ma ona szczególny charakter i pokazuje jak Bóg działał w historii Narodu Wybranego i jak dokonuje swojego odkupienia. Poprzez dziewięć czytań, siedem ze Starego i dwa z Nowego Testamentu jesteśmy zaproszeni do odkrycia sensu wydarzeń paschalnych – tak jak Jezus uczniom w Emaus tłumaczył sens zbawczych wydarzeń „poczynając od Mojżesza i wszystkich proroków” (Łk 24,27). Wsłuchując się w Słowo Boże możemy doświadczyć, że „Nowy Testament ukrywa się w Starym, a Stary w Nowym jaśnieje”.
Pierwsze trzy czytania ukazują nam noce czuwania. Noc stworzenia świata, gdzie Bóg wkracza w ciemność, która panowała od początku, rozdzielając ją od dnia. Noc Abrahama, która polegała na heroicznej próbie wiary w obietnice złożone mu przez Pana, aby złożyć swojego jedynego syna w ofierze. Noc egipska, podczas której Izraelici wyszli z Egiptu i doświadczyli ratunku od Boga przechodząc przez Morze Czerwone. Te zdarzenia prowadzą nas do innej nocy – do Nocy Zmartwychwstania, podczas której Bóg wkracza w nasze ciemności grzechu, a poprzez ofiarę ze swego jedynego Syna wyprowadza nas z niewoli śmierci.
Kolejne czytania pokazują nam czas odkupienia. Czytanie o Nowej Jerozolimie, która jest symbolem Kościoła, ukazuje Boga wiernego swoim obietnicom. Potem prorok Izajasz zapowie zbawienie, które się dokona w Jezusie, które obejmie swoim zasięgiem wszystkich ludzi, nie tylko Izraela. Słowa Barucha ukazują Pana, który jest źródłem mądrości i którego słowa zapewniają życie. Ostatni tekst Starego Testamentu mówi o obietnicy Bożej – o nowym sercu i nowym duchu. Czas odkupienia trwa dzięki dziełu Chrystusa. On spełnił swoją obietnice wybawienia nas z niedoli grzechu dając nam perspektywę nieba. On zsyła Ducha Świętego, który tworzy w nas nowego człowieka o nowym sercu, nie patrząc na narodowość czy kolor skóry.
Po czytaniach ze Starego Testamentu następuje uroczysty śpiew hymnu Chwała na wysokości Bogu. Hymn ten zespala w jedno dwa zbawcze misteria: Wcielenie Syna Bożego oraz Jego Zmartwychwstanie. Jest on śpiewany na stojąco, ponieważ wyrażamy szacunek dla Chrystusa Zmartwychwstałego. Jest to też postawa zwycięstwa.. Oznacza również, że pragniemy świadczyć o zmartwychwstaniu. Jesteśmy ludem, który zwyciężył Chrystus, któremu On dał zwycięstwo.
Potem we fragmencie z listu św. Pawła ukazane jest nowe życie jakie otrzymujemy przez chrzest. Jest to podsumowanie tego, co dał nam nasz Pan poprzez swoje Zmartwychwstanie. Po tym czytaniu następuje uroczysty śpiew Alleluja (hbr. hallelujah – chwalcie Jahwe), który jest wyrazem radości ze Zmartwychwstania Chrystusa.
Ewangelia jest punktem kulminacyjnym tej części liturgii – Noc Zmartwychwstania się dokonała, Pan wyzwolił nas z niewoli, odkupił nas z naszych grzechów, grób jest pusty, nasz Bóg jest Bogiem żywym – Chrystus zmartwychwstał! Jesteśmy wezwani by zabrać to orędzie ze sobą do naszych domów, do naszych miejsc pracy, wnieść je w swoje życie – Chrystus Zmartwychwstał!
Na podstawie:
- Pierre-Marie Delfieux oraz mnisi i mniszki z Monastycznych Wspólnot Jerozolimskich, „Medytacje paschalne”;
- o. Janusz Jędryszek OFM.Conv, „Święte Triduum Paschalne we wspólnocie parafialnej”;
- ks. S. Czerwik, ks. J. Kudasiewicz, ks. H. Witczyk, „Święte Triduum Paschalne. Komentarze biblijno-liturgiczne i medytacje”.
Zobacz poprzednie artykuły:
Wprowadzenie w Misterium Paschalne cz. I
Wprowadzenie w Misterium Paschalne cz. II
Wprowadzenie w Misterium Paschalne cz. III
Wprowadzenie w Misterium Paschalne cz. IV
Proponowane strony: